Fran De Roo is een creatieve duizendpoot die haar eigen catering bedrijf runt. Ze reist graag naar verre oorden en stond al in de keuken van Dagelijkse Kost.
Ik ontmoette Fran voor het eerst toen ze samen met Joske studeerde in Gent (laaaang geleden). Maar ik leerde haar pas echt kennen toen we enkele maanden collega’s waren. Al snel ontdekten we onze gedeelde interesse: koken en eten! Tijdens de lunch bespraken we de afleveringen van Dagelijkse Kost alsof De Jerre een gemeenschappelijke vriend was. En we organiseerden ook onze eigen Komen Eten, samen met collega Nikè, die ook altijd in is voor een hapje en een drankje.
We verloren elkaar daarna een paar jaar uit het oog. Joske en ik druk bezig met het krijgen/opvoeden van twee dochters, Fran en haar vriend Stijn met het opstarten van hun eigen zaak. Bij Fran Kookt kun je sinds een paar jaar terecht voor de lekkerste catering en check zeker ook eens Getikt! voor prachtige meubels op maat.
Het kooktalent van Fran werd in 2016 opgepikt door de makers van Dagelijkse Kost. Ze verscheen met haar zomerse salade met gegrilde groenten en burrata in het programma Zomerkost. Fran vertrouwde mij toe dat ze – om de zenuwen te bedwingen – een glaasje champagne gedronken had voor de opname. Die fles champagne stond daar toch in de frigo, ik heb dus maar gevraagd of ik ze mocht openen. Typisch Fran, altijd haar spontane zelf, ook in de keuken van Jeroen Meus.
Foodie in de kijker: Fran de Roo
De foodie beantwoordt 10 vragen, blind getrokken uit mijn weckpot vol briefjes.
Koken of eten?
Dat is een moeilijke. Ik kook heel graag, maar vind het ook leuk om ergens te gaan eten en gewoon mijn voetjes onder tafel te schuiven. Ik kan daar echt immens van genieten. Ook bij mensen thuis uitgenodigd worden en mij niets te moeten aantrekken, vind ik zalig, al is het soms moeilijk om mij niet te gaan moeien in de keuken. Zeker als mijn vriend Stijn kookt, dan durft het al eens uit te draaien op ruzie in de keuken. Ik kan het moeilijk loslaten. Dus als ik moet kiezen, dan ga ik misschien toch voor koken kiezen.
Bier of wijn?
Sowieso wijn. Ik ben geen bierdrinker, al kan wel eens genieten van een lekkere trappist, zoals een Orval. Ik gebruik ook bier in bepaalde gerechten, bijvoorbeeld als ik varkenswangetjes maak. Ik drink heel graag wijn, maar ik heb er niet veel kennis van. Goedkope wijn of kwaliteitswijn, ik ga het verschil niet smaken. Daarom zou ik graag eens een wijncursus volgen, ook om te leren welke wijntjes bij welke gerechten passen.
Frietjes of pizza?
Pizza, het liefste rijkelijk belegd met veel groentjes (tomaten, rucola, artisjokken) en Italiaanse ham. Ik ben geen frieteter. Ik ga ook nooit naar het frietkot. Als ik frietjes eet, dan moeten het zelf gesneden fijne frietjes zijn. Die smaken mij wel, zeker met een lekker stukje vlees erbij.
Koop je vaak kookboeken?
Ja, ik heb er heel veel en ook veel kooktijdschriften. Ik ben zot van het tijdschrift van Jamie Oliver en van Foodies. Mijn favoriete kookboeken zijn die van Jamie Oliver, Ottolenghi en Donna Hay. Ik vind het de max om in een kookboek te bladeren en de recepten voor de eerste keer te zien. Een nieuw kookboek bekijk ik van de eerste tot de laatste bladzijde, alsof ik een roman aan het lezen ben. En toch kook ik niet zo vaak uit mijn kookboeken. Ik gebruik ze vooral voor basisrecepten en ter inspiratie. Meestal verander ik toch altijd iets aan het recept.
Ben je vegetariër?
Ik ben geen vegetariër, maar ik eet wel weinig vlees. Ik kan gerust enkele dagen op rij vegetarisch leven en het vlees dan vervangen door paddenstoelen, quinoa of eitjes. Als ik vegetariër zou worden, dan zou het om ecologische redenen zijn. De vleesindustrie is een vervuilende industrie en veel groenten eten is sowieso gezonder. Maar ik eet zo graag rood vlees, dat ik het moeilijk volledig achterwege zou kunnen laten. Een lekkere entrecote, bleu gebakken, daar zou ik hemel en aarde voor verzetten.
Favoriete aperitief?
Daar moet ik niet lang over nadenken: ik drink supergraag champagne! Echte champagne. Een aperitief moet fris zijn en niet te zwaar, het moet de appetijt opwekken. Daarom ben ik niet zo een cocktail fan. Alhoewel, een gin-tonic kan mij ook wel smaken, maar dan een die niet te kruidig is en geserveerd zonder te veel tralalie-kes en tralalaa-kes. Geen komkommer of peperbollen voor mij, wel graag een schijfje citroen of pompelmoes.
Favoriete afhaalgerecht?
Ik haal het liefste iets Oosters af, Thais bijvoorbeeld. Maar ik ben meestal ontgoocheld: het smaakt te flets, of er is te weinig variatie in de smaken. Soms halen we ook Mezze bij de Griek. Maar ik ben eigenlijk geen fan van afhaaleten. Ik denk dan altijd: ‘Ik had beter zelf iets gemaakt’.
Was koken en eten belangrijk in het gezin waar je opgroeide?
Ja! Ik ben er zeker van dat ik mijn passie voor koken en eten van mijn mama heb geërfd. Zij is een echte keukenprinses. Hoewel ze zelfstandige was, heeft ze altijd vers gekookt. En ik stond als kind bij haar te kijken als ze in de potten roerde. Ze maakte heel gewone gerechten: witloof in de oven, balletjes in tomatensaus, vogelnestjes. Goeie Vlaamse kost. En Thais, daarin is ze ook gespecialiseerd. Ze maakt zelfs haar eigen currypasta! Ze is echt goed in het combineren van smaken. Ik denk dat als je dingen thuis ziet, dat je dat meekrijgt. Moeders die echt niet graag koken, ik denk dat die kinderen daar later ook geen oog voor hebben.
In welke keuken zou je je graag verder verdiepen?
De Oosterse keuken. We zijn al vaak naar Azië gereisd (Thailand, Indonesië, Maleisië). Ik hou van de pure smaken van de Oosterse keuken. De combinatie van kruiden en specerijenmengelingen is boeiend. Het is niet gemakkelijk om de juiste balans te vinden. Het is ook een keuken zonder veel vet: geen kazen, geen brood bij de maaltijd.
Vind je het belangrijk dat je partner ook graag eet?
Ja, de liefde gaat door de maag, zeggen ze toch? Ik vind het belangrijk dat degene waarmee je samenwoont evenzeer geniet van je keuken. Ik heb een vriendin met een vriend die niets lust. Die lust alleen ‘kindjeseten’, macaroni en zo. Daar zou ik echt niet mee kunnen samenleven. Ik vind het belangrijk dat je met je partner kunt gaan eten en daar samen van geniet. Maar samen in de keuken staan is niet altijd gemakkelijk, zoals ik al zei. Stijn en ik werken ook professioneel samen. Als ik catering doe, is hij vaak mijn souschef en hij maakt ook de stand of de decoratie. Zonder hem zou mijn eten wel ok zijn, maar dankzij hem klopt het hele plaatje. Ook de manier waarop het eten geserveerd wordt en het kader waarin is belangrijk. En daarin zijn wij de perfecte match!
