Geluk kun je koken is mijn favoriete spreuk uit het nieuwste kookboek van Jeroen Meus. ‘Dagelijkse kost. Koken met gezond verstand’ kwam twee weken geleden uit op de verjaardag van Joske. Ik geef toe, ik heb even gedacht dat dit misschien wel zijn ideale verjaardagscadeau kon zijn, maar uiteindelijk ben ik toch voor een iets minder opportunistisch geschenk gegaan. Het werd een weekendje Gent, gevuld met a few of his favourite things: G&T, würst, ribbekes (in De Gekroonde Hoofden), pintjes en het gezelschap van onze beste vrienden. De nieuwste Dagelijkse Kost werd dus geen verjaardagscadeau, maar een ‘gewoon’ cadeau. Voor mezelf. Because I’m worth it 🙂

6 x “Dagelijkse kost”

Na vijf Dagelijkse Kost-boeken is Jeroen Meus van uitgeverij veranderd. Terecht, vind ik. Het nieuwe boek oogt heel fris en aantrekkelijk. De gouden letters op de kaft deden me denken aan een kookboek dat ik enkele jaren geleden van mijn schoonmoeder kreeg: ‘Kook met Jamie’.

Toen ik het daarnet nog eens opensloeg, herkende ik meteen haar handschrift: Veel kookplezier. En gezellige dineetjes met jullie tweetjes en jullie vrienden. 24/12/2006. Ik moest even slikken toen ik het las. Vanwege de datum (10 jaar geleden al!), maar vooral om hoe onrechtvaardig het leven soms is. Ze was ongetwijfeld fan geweest van mijn blog. Ik wou dat ze nu ergens kon meelezen met een glaasje Duitse Sekt in de hand.

Deze zesde Dagelijkse kost wist mij meteen te charmeren door de mix van hedendaagse recepten (met ingrediënten als quinoa en tabouleh) en Vlaamse klassiekers (carré confituur en tomatensoep met veel balletjes) en door de toch wel zeer schattige foto’s van Jeroen en lookalike Georges als klein ventje.

Maar het charmantste van al vind ik het voorwoord. Daarin beschrijft Jeroen Meus zijn mooiste herinneringen, die hij allemaal aan eten koppelt. Zo beschrijft hij zijn bomma die de kropsla afwerkt met een perfect gedoseerde hoeveelheid olie en azijn die alleen zij kent. Zou ik de enige zijn die hierbij aan haar eigen grootmoeder moet denken?


Geluk kun je koken

Ook ik heb veel jeugdherinneringen waarin eten de hoofdrol speelt. Als ik ooit zelf een kookboek uitbreng, dan zou mijn voorwoord ook de titel Geluk kun je koken krijgen en het zou ongeveer zo luiden:

Bij meme & pepe

Meme maakt de lekkerste kropsla klaar (sorry, Jeroen). Ze houdt ook regelmatig wafelenbak. Dan moet je de deuren dichthouden, want o wee als het deeg niet goed zou rijzen! Met twee wafelijzers tegelijk zit ze aan haar opklapbaar wafeltafeltje (sinds een paar jaar ons Werchtertafeltje). Op haar eentje bakt ze voor de hele familie verse wafels met stierenboter (bruine suiker gemengd met goeie boter).

Op woendagmiddag staat er kip in de oven op het menu, met kropsla, appelmoes, (gefrituurde) patatjes en mayonaise. Alles zelf gekweekt, zelf geteeld, zelf geoogst, zelf gemaakt. Soms kan het ook steak zijn in plaats van kip. Als dessert is er rijstpap (hoera als je het kommetje met het kaneelstokje had) en bij de koffie een frangipanneke van Lotus (de grote versie, want van de miniversie was toen nog geen sprake).

Als we bij meme en pepe binnenkomen, lopen we direct naar de snoepenkast. Daarin zitten piekerkes (groene kegelvormige muntjes), borstbollen en Werther’s echte (bijna schreef ik Werchter’s echte :-)). Meme heeft ook een (niet zo) geheime tweede snoepenkast waarin ze de chacha’s verstopt.

Thuis

Thuis is het elke dag groentenfestival. De tuin is papa’s terrein, de keuken die van mama. Elke avonds maakt ze ons lunchpakket voor school: een Tupperwaredoos met rauwkost, mooi in rijtjes geschikt, en een klein potje met cocktailsaus. Een bentobox avant la lettre. Wij noemen het gewoon kouwe plat met roze mayonaise.

Een groentenkalender heb ik niet nodig. Als we drie keer in de week prinsessenboontjes eten, dan weet ik dat het bonenseizoen is J. Ja, zo is opgroeien in een gezin met groententuin. En soms, als er veel boontjes zijn, dan moeten we allemaal samen boontjes kuisen voor in de diepvries. Dat vinden mijn zus en ik niet leuk, want we willen liever spelen.

Mama houdt van gezond, maar op zondag wordt er gezondigd. Dan bakt ze taart en word ik wakker van een draaiende Kenwood. Hipstermama’s met een pastelkleurige Kitchen Aid bestonden toen nog niet.

Bij tante Annie

Bij tante Annie, de zus van mama, eten we in de zomer mosselen of barbecue en op oudejaarsavond rosbief in de oven met wintergroentjes en kroketten. Tante Annie maakt de beste tomaten ter wereld klaar: altijd ontveld en met een perfect gedoseerde hoeveelheid olie en azijn die alleen zij kent. Ze heeft een ronde keukentafel waar altijd iedereen lijkt rond te passen. Met hoeveel we ook zijn, er kan altijd nog een stoeltje bij. Met de verbouwingen verdween de ronde keukentafel, maar samen eten en feesten doen we nog altijd!

Ja, Jeroen, je hebt gelijk. Geluk kun je koken. Ik hoop dat kleine Julie en Olivia en kleine Georges er later ook zo over denken. We doen in elk geval ons best!

Een van de lievelingsgerechten uit mijn jeugd is andijvie met ajuinsaus en spekblokjes.

 

Geluk kun je koken

Het bewijs: geluk kun je koken 🙂