Hoewel het buiten volop Indian Summert, heb ik toch al een paar dagen het gevoel van ‘tis weer voorbij die mooie zomer’. Er is ’s morgens geen zon meer op ons terras, de bloemen in de border zijn al in herfstmodus (lees: bruin en verwelkt) en de dagen zijn een pak korter dan een maand geleden. Maar het zomergevoel is vooral weg omdat we weer in de routine van crèche/school/werk beland zijn. De vakantie is voorbij, back to reality!
Een week geleden dobberde ik nog rond op mijn luchtmatras tijden onze vakantie in La Douce France. We beleefden twee zalige weken in de Provence. Eentje met ons gezin en eentje met onze vrienden en hun twee kindjes. Samen op reis gaan wordt wel eens de ultieme relatietest genoemd (en dat niet alleen op Temptation Island), maar bij ons lukt dat wonderwel.
We kennen elkaar al sinds onze studententijd, we kregen op hetzelfde moment kindjes en we hebben een grote gemeenschappelijke interesse: eten en drinken. Voor ons op vakantie geen bergwandelingen met een picknick in de rugzak. Alle bewondering voor sportieve vakantiegangers, maar wij willen op vakantie roseetjes drinken, aperitieven en de BBQ aansteken. En discussiëren over wat we de volgende dag gaan eten. En trip advisoren waar we eens kunnen gaan eten.
Vakantie in La Douce France met de kleintjes
Reizen met kleintjes is natuurlijk niet alleen maar aperitieven en luieren. Het is ook vroeg opstaan, ervoor zorgen dat alle hongerige maagjes op tijd gevuld worden, ontelbaar veel pampers verversen en eindeloos veel zonnecrème smeren (een heel flesje op twee weken!).
Op een middag las ik een verhaal dat wel erg herkenbaar was. De blogster – een mama met jonge kinderen – beschrijft een zwembadscène als metafoor voor het leven van twintigers, dertigers en veertigers. De twentysomethings liggen ontspannen aan het zwembad, lezen een boekje en keuvelen wat met elkaar. Ze bekijken de dertigers – druk in de weer met hun kroost (aan- en uitkleden, naar het toilet gaan, in de gaten houden) – en denken ‘Zie ze bezig, zo gaan wij noooooit worden’. De veertigers – ook relaxed – bekijken het tafereel met wat meer begrip en een vleugje nostalgie, maar denken tegelijk ‘been there, done that’.
Toen ik een kinderloze twintiger was, had ik niet kunnen denken dat ik ooit op een Provençaalse markt zou rondkuieren met vier volwassenen, vier kinderen en vier buggy’s. (Wat een gezicht, trouwens!) Maar kijk, we hebben het overleefd en het was nog plezant ook.
Op vakantie probeer ik altijd minstens één boek te lezen. Het werd dit jaar The Secret History van Donna Tart, volgens de achterflap dé revelatie van de jaren negentig. Het viel me tijdens het lezen inderdaad op dat dit boek in een ander tijdperk geschreven is. Geen gsm, geen computer, geen Facebook. (Twintig jaar later en de moord was wellicht wél opgelost geraakt.) Wat een contrast met het arsenaal aan gsm’s en tablets dat wij bij ons hadden. En waardoor wij nu alle liedjes van Piet Piraat, K3 en Maja De Bij vrolijk kunnen meezingen. Ja, ook dat is op vakantie gaan met vier peuters. Studio 100, uw ideale babysit voor de ‘moeilijke momentjes’ 🙂
Tijdens ons laatste Provençaalse avondmaal begonnen we – bij een pasta met geitenkaas – te filosoferen over onze goede voornemens voor na de vakantie. Gezond eten en veel sporten, dat gaan we doen! We spraken af dat degene die het eerste zijn streefgewicht behaalt (ieder plakte er voor zichzelf een cijfer op) door de anderen getrakteerd wordt. Op een etentje. In een goed restaurant. Ik ga alvast mijn best doen 🙂
