Het huis schippert tussen
ontblofte boel
– parcourtjes, kampjes, knutselwerk –
en de opgeruimde staat
waarin ik het zo graag zie
(vooral ’s avonds na 8).
De was is goed bij te houden
vloer en aanrecht daarentegen
een continu work in progress.
De dampkap wacht nog altijd
op die ‘5 minuten tijd’.
Misschien vandaag? Misschien.
Skypen, praatboxen, zoomen,
brood bakken en stay-at-home-pilates
zijn de nieuwe norm.
We maken Marie Kondo blij,
hier in ons #properkot.
Coronahaar komt in veel vormen
heren trimmen oren
vrouwen bekennen kleur
en wie het minder vaak wil wassen
stelt alleen zijn huisgenoten teleur.
Onze woordenschat verruimt:
e-peritiefje met de vrienden?
een textielstrand voor Bredene, begot!
En gaan we – nu we weer mogen winkelen –
massaal op zoek naar een Marc-Van-Ranst-trui?
Merckel, Marcron en Rutte spreken het volk toe
Onze premier moest groeien in haar rol
De Chinezen hebben het uitgevonden
Of waren het de Russen?
En Trump is making me sick – again.
Moederdag werd bubbel-dag
in het glas en op terras.
Opa en oma zij weer echt!
(De knuffels houden we tegoed)
De meisjes voelen vakantie,
al 8 weken op rij.
Het trampolinepark is altijd open
en de keuken kent geen sluitingstijd.
Zomer 2020 is een vraagteken:
Zullen we reizen?
Gaan ze op kamp?
(Please, zeg ja)
Of blijven we in quarantaine?
Dan toch op zijn minste mét horeca?
Beren zitten voor ramen,
witte lakens hangen uit.
Corona vertraagt en verstilt,
leert ons wie de echte helden zijn.
De planeet komt op adem
en wij moeten een mondmasker aan.
De festivals
De terrasjes
De barbecues met vrienden
Het werken op het werk
De kussen en de knuffels
When will they be back?
*zucht
Foto’s door Nikki Lucy. Lees het bijhorende artikel op haar website “Achter de ramen van Melle“.
Fan van mijn gedichtjes? Je vindt er ook eentje hier en hier.
){kind=link}