Würst, haute dogs van Jeroen Meus
Sinds gisteren is de Würst van Jeroen Meus ook in Gent te verkrijgen. De Haute Dogs van Würst zijn te vinden op de Nederkouter. Tegenwoordig is dat een trendy buurt. In mijn studententijd, toen ik Germaanse Talen studeerde op de Blandijnberg, was de Nederkouter allesbehalve een hippe straat. Het was niet meer dan een toegangsweg tot het stadscentrum waar niets te beleven viel en al zeker niet op culinair vlak.
Je had er een chique bakker (Damme), een chique bloemenwinkel (Maenhout), een chique fietsenwinkel (Plum), een vegetarische snackbar (Greenway) en de automatenshop Cactus (groen geschilderd en al) waar je allerlei junk food kon kopen aan de tramhalte. De gevestigde waarden bleven, de automatenshop sneuvelde.
Copyright foto: wurstdogs.be.
Nog 4 hippe adresjes op de Nederkouter
Sinds een paar jaar is de Nederkouter aan een revival bezig. De hipster hotspots rijzen er als paddenstoelen uit de grond. En bij de meeste zaken is er duidelijk nagedacht over het concept:
- Wasbar: hier kan je rustig je was laten draaien terwijl je geniet van een lekkere koffie, cocktail of lunch en ondertussen met je vrienden afspreekt, verder werkt aan onze bureau’s met gratis wifi of geniet van een concert of brunch.
- Bavet: een nieuw, dynamisch food concept dat zich profileert als de eerste “fast casual spaghetti chain” worldwide, waar efficiëntie, experience en value for money centraal staan.
- Wijnbar Ona: een plek om thuis te komen en te genieten van het goede leven met een karaktervol authentiek glas wijn.
- Romain Roquette: een saladbar waar kwaliteit, gezondheid en authenticiteit centraal staan. We tillen salades naar een hoger niveau door verrassende combinaties te creëren.
Als ik het lijstje met hippe adresjes op de Nederkouter afga, dan vraag ik mij af waarom, o waarom, ben ik nu geen student op de Blandijnberg? Maar misschien moet ik daar gewoon dankbaar om zijn. Want 1) dan zat ik nu volop in de examens 2) dan was ik wellicht gefrustreerd door de combinatie van veel tijd en weinig geld. Nu kan ik tenminste gefrustreerd zijn over genoeg geld maar te weinig tijd om die trendy zaken te bezoeken (damn you job and kids) 🙂
The little ones
Toegegeven, als het op restaurantbezoek aankomt, vervloek ik ze soms wel eens, maar – o cliché – ik zou ze niet meer kunnen missen, mijn twee schattige meisjes. Olivia werd vorige week 1 jaar. Niet te geloven dat ze al 1 jaar ons zonnetje in huis is. Het gebeurde bijna geruisloos: ze was amper ziek, slaapt (bijna) elke nacht als een roosje, eet flink haar buikje rond (met tomaat als grote favoriet) en kon stappen voor we het goed en wel beseften. (Zoveel geluk in de babytijd, dat wordt vast een lastige puber).
Grote zus Julie is ook een kastaar (om het met een Gentse hotspot te zeggen die wel al bestond in mijnen tijd). Bijna drie jaar, een vat vol energie en verzot op olijven. Als ik haar op vrijdag afhaal op school, dan gaan we eerst langs de lolijfenwinkel, waar ze haar eigen lolijfen aanwijst en ook de pikante lolijfen voor papa.
Vorige vrijdag was ik het vergeten. Toen ik rond apero-tijd op een terrasje zat (ladies night met mijn zus en nicht) kreeg ik een whatsapp-foto toegestuurd met als bijschrift ‘Omdat mama geen olijven heeft gekocht, moet Julie zwanworst eten’. Aan haar lachende snoet te zien, kon ze er wel mee leven. Würst behoort namelijk ook tot haar lievelingskost. Al zullen we voor een echte Haute Dog ervaring toch eens langs de Nederkouter moeten passeren. Daar zal de papa trouwens ook niet rouwig om zijn.
