Ik had deze week een bericht gepland over de feestelijke hapjes die ik een paar jaar geleden maakte voor Feeling Magazine. Maar na de gebeurtenissen van deze week leek mij dat plots niet meer zo gepast en werd het deze quiche met spinazie en kerstomaten.
Ik stond dinsdagochtend op met een heel goed gevoel. De keelpijn die ik al dagenlang had leek eindelijk verdwenen, de kindjes hadden voor het eerst in lang doorgeslapen, de lucht was hemelsblauw en ik kon in alle rust genieten van mijn kop ochtendkoffie. Ik postte zelfs een foto op Instagram met de boodschap: ‘Coffee, a new inspiring book & a quiet house (for now). Today’s gonna be a good day’.
Ik reed naar het werk met een glimlach op mijn gezicht. Op de radio hoorde ik de eerste berichtgeving over de explosies op Zaventem. De omvang van de gebeurtenissen drong nog niet onmiddellijk tot mij door. Het besef kwam er toen ik mijn laptop opende. Wat later hoorde ik van een collega dat er ook explosies waren op de metro in Brussel.
Plots begin je te denken aan mensen uit je omgeving. Een vriend had de avond ervoor het vliegtuig genomen voor het werk (zou hij wel thuis geraken?), andere vrienden vertrokken die dag op vakantie via Zaventem (zouden zij wel kunnen vertrekken?), verschillende vrienden en mijn schoonbroer werken in Brussel (zouden zij allemaal ongedeerd zijn?). Ik begon te whatsappen en gelukkig bleek iedereen ok. In de namiddag kreeg ik zelf ook de vraag of mijn familie en ik ongedeerd waren. Van een Amerikaanse kennis die ik al in geen jaren meer gezien of gehoord had. Heel surrealistisch allemaal.
Deze week geen feestelijke hapjes, maar een portie comfort food. Mijn culinaire held Jeroen Meus was van hetzelfde gedacht. Het geplande gerecht voor woensdagavond werd niet uitgezonden. In de plaats daarvan maakte hij wortelstoemp met chipolata.
Ik eindig graag met zijn woorden: ‘Donkere tijden, maar we kunnen troost vinden in lekker eten. Allemaal rond de tafel, pot in het midden. Maak het lievelingsgerecht van je ‘klein mannen’, trek ze tegen ‘je gilet’ en zeg dat je ze graag ziet’. Schoon gezegd eh van de Jerre.
Quiche met spinazie en kerstomaten
Het recept voor de quiche is geïnspireerd op een recept van Weight Watchers. De eerlijkheid gebied mij wel om te zeggen dat het volgens Weight Watchers een quiche voor 6 personen is. Wij eten die meestal op met ons tweetjes (of drietjes). Not so very weight watchers, maar hey vandaag gaat het om comfort food 🙂
Nodig:
- 1 rol kruimeldeeg of bladerdeeg
- 150 à 200 gram verse spinazie
- 2 eieren
- 150 gram cottage cheese of ricotta
- 100 gram geraspte Parmezaanse kaas
- optioneel: kerstomaatjes (gehalveerd)
Bereiding:
Verwarm de oven voor op 210°C.
- Leg het deeg in een passende taartvorm (met het bijhorende bakpapier eronder). Ik rol het deeg altijd nog een beetje uit om het wat te “stretchen”, zodat het wat over de rand van de vorm komt.
- Bekleed met bakpapier en bak het deeg 10 à 15 minuten voor met rijstkorrels of gedroogde linzen erop (= “blind bakken”). Het deeg mag nog niet helemaal uitgebakken zijn.
- Haal het deeg uit de oven en laat afkoelen.
- Was de spinazie (indien nodig) en laat ze in 2 minuten slinken in de pan. Voor extra smaak: prik een teentje look op een vork en gebruik dit om de spinazie om te roeren (een tip van Jeroen Meus). Laat afkoelen.
- Splits de eieren.
- Meng de eigelen met de ricotta en de helft van de Parmezaanse kaas. Kruid met peper, zout en nootmuskaat.
- Klok de eiwitten op met een snuifje zout en voeg dit onder het mengsel. Voorzichtig omroeren.
- Schik de spinazie op het taartdeeg en giet het mengsel erover.
- Werk af met gehalveerde kerstomaatjes (gesneden kant naar boven) en de rest van de Parmezaanse kaas. De kerstomaatjes staan niet in het originele recept, maar ik vind dat ze de quiche mooier en lekkerder maken.
- Bak 20 à 30 minuten in de oven tot de quiche goodgeel ziet en het taartdeeg voldoende uitgebakken is.
- Serveer met een fris slaatje.
